Odpowiadając na pismo KRIR >>>, w sprawie stosowania ulgi inwestycyjnej, o której mowa w art. 13 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 333), Ministerstwo Finansów w piśmie z 18 lutego 2021 r. uprzejmie informuje, co nastepuje:
Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o podatku rolnym podatnikom podatku rolnego przysługuje ulga inwestycyjna z tytułu wydatków poniesionych na:
1) budowę lub modernizację budynków inwentarskich służących do chowu, hodowli i utrzymywania zwierząt gospodarskich oraz obiektów służących ochronie środowiska;
2) zakup i zainstalowanie:
a. deszczowni,
b. urządzeń melioracyjnych i urządzeń zaopatrzenia gospodarstwa w wodę,
c. urządzeń do wykorzystania na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii (wiatru, biogazu, słońca, spadku wód)
- jeżeli wydatki te nie zostały sfinansowane w całości lub w części z udziałem środków
publicznych.
Z treści art. 13 ust. 1 ww. ustawy jednoznacznie wynika, że podatnik podatku rolnego nabywa prawo do ulgi w przypadku poniesienia wydatków kwalifikowanych przez ustawodawcę jako wydatki inwestycyjne. Katalog tych wydatków jest zamknięty. W rezultacie ulga inwestycyjna, o której mowa powyżej może być przyznawana na określone w ustawie cele.
Odnosząc się do zakresu wydatków kwalifikowanych jako wydatki inwestycyjne należy zauważyć, że wyłącznie ulga inwestycyjna z tytułu wydatków poniesionych na budowę lub modernizację budynków inwentarskich służących do chowu, hodowli i utrzymania zwierząt gospodarskich dotyczy podatników podatku rolnego zajmujących się produkcją zwierzęcą.
Pozostałe wydatki inwestycyjne, wskazane w art. 13 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, uprawniają podatników podatku rolnego do uzyskania ulgi inwestycyjnej niezależnie od tego czy zajmują się produkcją roślinną czy zwierzęcą.
Przedstawione w piśmie wydatki związane z budową (modernizacją) silosów zbożowych, wiat czy garaży nie należą do żadnej z kategorii wydatków, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o podatku rolnym.
Jedyne wątpliwości mogłyby wystąpić w kontekście wydatków związanych z budową (modernizacją) silosów zbożowych jako wydatków poniesionych na budowę (modernizację) obiektów służących ochronie środowiska. Jednak w wyroku z dnia 25.06.2019 r. sygn. akt: II 2 FSK 827/19 NSA wprost uznał, że „wybudowanie obiektu znamionującego się innym przeznaczeniem i zamierzonym wykorzystaniem, aniżeli ochrona środowiska, który przy tym nie szkodzi środowisku naturalnemu (…) nie jest równoznaczne z oceną, że został wybudowany jako "obiekt służący ochronie środowiska". Z tych powodów obiekt neutralny dla środowiska naturalnego, nie stanowi tylko z powodu tej jego cechy obiektu służącego ochronie środowiska, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym.”. Takie samo stanowisko przedstawił również WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 19.01.2019 r. sygn. akt: I SA/Gd 1004/18.
Stąd Ministerstwo Finansów podzielając podgląd wyrażony w obu powołanych wyrokach uznaje, że wydatki poniesione na budowę (modernizację) silosów zbożowych nie należą do kategorii wydatków poniesionych na budowę (modernizację) obiektów służących ochronie środowiska.
Niezależnie od powyższego przypominamy, że w przypadku, gdy podatnik nie zgadza się z wydaną przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) decyzją w sprawie ulgi inwestycyjnej, może odwołać się do samorządowego kolegium odwoławczego, o czym stanowi art. 13 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.). Następnie, na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325), podatnikowi przysługuje prawo złożenia skargi do sądu administracyjnego na zawarte w decyzji rozstrzygnięcie samorządowego kolegium odwoławczego.
Przedstawione wyżej stanowisko nie stanowi interpretacji ani objaśnienia podatkowego w rozumieniu art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, a jedynie opinię Ministerstwa Finansów w przedmiotowej sprawie i ma charakter kierunkowy.
