We wtorek 10 maja 2022 r. Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi z udziałem sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi pana Rafała Romanowskiego kontynuowała rozpoczęte 26 kwietnia br. rozpatrywanie rządowego projektu ustawy o rolnictwie ekologicznym i produkcji ekologicznej.

Projekt ma na celu wprowadzenie postanowień rozporządzenia PE i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. oraz adaptacji systemu kontroli w rolnictwie ekologicznym do wymogów rozporządzenia PE i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. poprzez:

• określenie kompetencji organów w systemie kontroli i nadzoru nad produkcją ekologiczną,
• wprowadzenie ułatwień w stosowaniu nawozów dopuszczonych do stosowania w innych państwach UE,
• zwiększenie stawek wsparcia dla rolników ekologicznych stosujących nasiona w jakości ekologicznej oraz
• zniesienia krajowego wymogu opiniowania przez jednostki certyfikujące wniosków o wydanie zgód na zastosowanie odstępstw od zasad produkcji ekologicznej.

W dyskusji aktywnie uczestniczyli przedstawiciele strony społecznej. Komisja uwzględniła część formułowanych przez nich postulatów, a część odrzuciła. W trakcie rozpatrywania zgłoszono 27 poprawek, z czego 10 polegających m.in. na:

• upowszechnianiu postępu biologicznego w rolnictwie,
• dostosowaniu trybu rozpatrywania wniosków w związku z określeniem stałych stawek dopłat do powierzchni gruntów ornych obsianych lub obsadzonych materiałem siewnym kategorii elitarny lub kwalifikowany, lub ekologicznym materiałem siewnym kategorii elitarny bądź kwalifikowany,
• doprecyzowaniu zadań realizowanych przez Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa,
• przyznaniu uprawnień Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa do wydawania świadectw fitosanitarnych w formie elektronicznej,
• ujednoliceniu i doprecyzowaniu przepisów.

uzyskało akceptację większości członków komisji. Komisja przyjęła sprawozdanie, sprawozdawcą wybrany został pan poseł Jerzy Małecki.

W środę 11 maja 2022 r. Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozpatrzyła informację na temat wyzwań szkolnictwa zawodowego i szkolnictwa wyższego w zakresie edukacji na rzecz rolnictwa i polskiej wsi, którą przedstawiła sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi pani Anna Gembicka.

Minister na wstępie zaznaczyła, że za system oświaty odpowiada Minister Edukacji i Nauki, to jednak Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi ma wpływ na jakość kształcenia, zwłaszcza na poziomie szkół średnich, a w szczególności bezpośrednio nadzorowanych 61 zespołów szkół – centrów kształcenia rolniczego oraz Krajowego Centrum Edukacji Rolniczej w Brwinowie. Planowane jest stworzenie branżowych centrów umiejętności, które mają przygotowywać kadry na potrzeby nowoczesnej gospodarki. Obecnie w tych placówkach kształci się prawie 20 tys. osób, z czego 16 384 to uczniowie, a 3 298 to pełnoletni słuchacze. Na ten cel w ostatnim czasie wydatkowano ponad 411 mln zł, a w tym roku w budżecie państwa zarezerwowano środki w wysokości 439 mln zł. W zakresie wyzwań szkolnictwa zawodowego należy wymienić czynniki determinujące potrzeby współczesnej edukacji rolniczej, tj. inwestycję w człowieka, odpowiedzialny i zrównoważony rozwój polskiego rolnictwa oparty na wiedzy i innowacjach, umiejętność adaptowania najnowszych technologii i cyfryzacji, poprawę konkurencyjności sektora rolno-spożywczego, dbałość o środowisko i jakość życia na obszarach wiejskich, integrację edukacji rolniczej i fachowego doradztwa w ramach współpracy z podmiotami działającymi na rynku pracy, tj. instytutami naukowym czy ośrodkami doradztwa rolniczego. Aby odpowiedzieć na bieżące potrzeby rynku, w szkołach wdrażana jest nowa struktura, tj. branżowa szkoła pierwszego i drugiego stopnia, oraz uruchamiane są centra kształcenia ustawicznego. Praktyczna nauka zawodu zawiera zajęcia praktyczne oraz praktyki zawodowe oraz możliwość korzystania przez uczniów z nowoczesnego parku maszynowego jak również wyposażonych w najnowsze osiągnięcia pracowni kształcenia zawodowego. Ustawiczne podnoszenie kwalifikacji kadry pedagogicznej jak i doskonalenie zawodowe nauczycieli wspiera Krajowe Centrum Edukacji Rolniczej w Brwinowie. Ma to miejsce poprzez podnoszenie poziomu zawodowego nauczycieli rolniczych przedmiotów zawodowych, prowadzenie doradztwa metodycznego oraz inicjowanie działań edukacji rolniczej jak i poprawy jakości kształcenia.

W dyskusji podniesiono, iż dla młodych ludzi pasją jest technika, maszyny i urządzenia, które znakomicie potrafią obsługiwać. Biorąc jednak pod uwagę wyzwania, które stawia Unia Europejska w postaci zielonego ładu, technik zrównoważonych, pro-przyrodniczych, trzeba również zwiększać wiedzę na temat biologicznych podstaw rolnictwa. Wiedza o procesach fizyko-chemicznych zachodzących w glebie jest sprawą zasadniczą. Jeżeli rolnik nie rozumie, dlaczego niektóre działania trzeba podejmować, dlaczego niektóre są wspierane, to jego praca nie będzie efektywna. Wiedza pozwala zrozumieć, jakie są typy interwencji, jakie nawożenia są potrzebne. Bez tego trudno oczekiwać zrozumienia dla proponowanych przez Unię Europejską innowacji.

W środę 11 maja 2022 r. na posiedzeniu Podkomisji stałej do spraw monitoringu Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej rozpatrzono informację Prezesa Najwyższej Izby Kontroli na temat prawidłowości wsparcia finansowego wybranych operacji w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 , którą przedstawiła wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli pani Małgorzata Motylow.

Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła kontrolę dotyczącą prawidłowości wsparcia finansowego wybranych operacji w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 obejmującą okres lat 2015 do końca I półrocza 2021 r. Głównym celem kontroli była ocena, czy pomoc finansowa na realizację wybranych operacji w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 udzielona została prawidłowo. W kontroli określone zostały cele szczegółowe. Pierwszy dotyczył prawidłowości realizacji, a także monitorowania realizacji operacji typu budowa i modernizacja dróg lokalnych oraz inwestycje w targowiska lub obiekty budowlane przeznaczone na cele promocji lokalnych produktów w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich. Kolejny cel dotyczył rzetelności nadzoru ARiMR nad wykonywaniem zadań agencji płatniczej delegowanych do samorządów województw w zakresie realizacji w terminie tych operacji. NIK oceniła, że pomoc finansowa na realizację operacji typu drogi i operacji typu targowiska w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich udzielona została prawidłowo, jednak środki na budowę i modernizację dróg lokalnych były niewystarczające. Limit środków ogółem na operacje typu drogi w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich wyniósł 2 347 408 tys. zł i już na koniec 2016 roku został wykorzystany. Ze względu na brak środków na budowę i modernizację dróg lokalnych pomoc nie została udzielona w przypadku 1859 prawidłowo złożonych wniosków o przyznanie tej pomocy, tj. 34% wniosków złożonych. Kwoty objęte wnioskami złożonymi w ramach pierwszych naborów blisko trzykrotnie przekroczyły limit środków.  NIK oceniła, że monitorowanie realizacji operacji typu drogi i operacji typu targowiska przez samorząd woj. mazowieckiego było prawidłowe. W ramach monitoringu samorząd terminowo przekazywał Agencji sprawozdania z realizacji operacji, zaś ARiMR na podstawie prowadzonego monitoringu na bieżąco przekazywała dane dotyczące przebiegu realizacji operacji do ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Minister miał możliwość dokonywania zmiany limitu środków na poszczególne zadania, co umożliwiało ich efektywne wykorzystanie.

Zdaniem NIK dynamika wykorzystania limitu środków finansowych na operacje typu drogi wskazuje na ogromne zainteresowanie i zapotrzebowanie beneficjentów w tym zakresie. Na koniec czerwca 2020 r. wykorzystano limit 2 347 408 tys. zł. Na podstawie zawartych umów o przyznanie pomocy – 93,5%, a na podstawie zrealizowanych płatności 77,5%. Na operacje typu targowiska w latach 2014-2020 zabezpieczono odpowiednie środki finansowe. Limit środków wyniósł ogółem 314 807 tys. zł. W II połowie 2018 r. limit został zmniejszony do 273 089 tys. zł. Na koniec czerwca 2021 r. wykorzystanie limitu środków ogółem na podstawie zawartych umów o przyznanie pomocy wyniosło 95%, a na podstawie zrealizowanych płatności 63,8%.

W czwartek 12 maja 2022 r. Podkomisja stała do spraw dobrostanu zwierząt gospodarskich i ochrony produkcji zwierzęcej w Polsce obradująca pod przewodnictwem pana posła Kazimierza Plocke - przewodniczącego podkomisji, rozpatrzyła informację na temat wsparcia utrzymania i rozwoju produkcji zwierzęcej w związku z koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego, którą przedstawił sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi pan Lech Kołakowski.

Minister podkreślił, iż z uwagi na szczególne trudności, których doświadczają rolnicy utrzymujący zwierzęta, Polska stosuje wsparcie związane z produkcją do zwierząt we wszystkich dopuszczonych przepisami Unii Europejskiej sektorach:

• wołowiny i cielęciny (płatność do bydła),
• mleka i przetworów mlecznych (płatność do krów),
• mięsa baraniego i mięsa koziego (płatność do owiec i płatność do kóz).

Płatności te mają charakter powszechny i są skierowane do wszystkich hodowców wszystkich ras bydła, owiec i kóz w całym kraju. Na wsparcie sektora mięsnego wydano 330 mln euro (średnia z lat 2015- 2021), co stanowi ok. 65 % maksymalnej puli środków, która może być wydzielona na realizację płatności dla wszystkich sektorów (pozostała kwota przeznaczana jest na realizację płatności w 9 sektorach produkcji roślinnej). Płatność do bydła przysługuje rolnikom posiadającym co najmniej 3 sztuki bydła do 24 miesięcy w liczbie nie większej jednak niż 20 sztuk. W 2021 r. o wsparcie ubiegało się ok. 199 tys. rolników, a stawka płatności wyniosła 336,73 zł/szt. Pula środków na ten cel w 2022 r. wynosi ok. 175,6 mln EUR.  Płatność do krów przysługuje rolnikom posiadającym co najmniej 3 krowy w wieku ponad 24 miesięcy. Przyznawana jest do liczby sztuk zwierząt kwalifikujących się do płatności w gospodarstwie, nie większej jednak niż 20 sztuk. W kampanii 2021 r. o wsparcie ubiegało się ok. 140 tys. rolników, a stawka płatności wyniosła 426,51 zł/szt. Pula środków na ten cel w kampanii 2022 r. wynosi ok. 155,3 mln EUR. Z dopłat korzysta też ok. 4 tys. rolników utrzymujących owce oraz 1,3 tys. utrzymujących kozy.

W projekcie Planu Strategicznego dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023-2027 zaproponowano utrzymanie dotychczasowego wsparcia związanego z produkcją do zwierząt, z pewnymi zmianami dotyczącymi warunków kwalifikowalności w przypadku płatności do bydła i płatności do krów. Mianowicie, z uwagi na specyficzne trudności, jakich doświadczają rolnicy z województw, w których średnia wielkość gruntów rolnych jest niższa od średniej krajowej (tj. lubelskiego, łódzkiego, małopolskiego, mazowieckiego, podkarpackiego, śląskiego i świętokrzyskiego) przewiduje się, że rolnicy z tych województw będą mogli ubiegać się o płatność do bydła lub płatność do krów posiadając tylko 1 szt. kwalifikujących się zwierząt (w przypadku pozostałych województw będzie obowiązywał dotychczasowy limit – co najmniej 3 szt.). Ogółem na wsparcie do zwierząt w ramach czterech wymienionych płatności Polska zamierza przeznaczyć w latach 2023-2027 ok. 1,7 mld EUR. Zgodnie z przepisami UE (zarówno obecnie obowiązującymi, jak i tymi, które będą obowiązywały po 2022 r.), wsparcie związane z produkcją może być przyznawane do sektorów, które są istotne pod względem gospodarczym, społecznym i środowiskowym oraz znajdują się w trudnej sytuacji. Wymaga jednak podkreślenia, że zastosowanie płatności nie powinno być postrzegane jako działanie zmierzające do wzrostu produkcji w sektorach objętych wsparciem.

Resort rolnictwa wystąpił do Komisji o rekompensaty dla gospodarstw drobiarskich, które były objęte grypą ptaków w latach 2019–2021. w zasadzie Wniosek, gdzie zidentyfikowano 27 kategorii strat we wszystkich gatunkach drobiu, przygotowano we współpracy z KOWR, ARiMR, Instytutem Ekonomiki Rolnictwa oraz głównym lekarzem weterynarii. Teraz trwają rozmowy dotyczące formalnej akceptacji tego wniosku. Po wydaniu rozporządzenia delegowanego Komisji Europejskiej, możliwe będzie wydawanie regulacji krajowych które pozwolą przekazywać wsparcie sektorowi drobiarskiemu.

Jeżeli chodzi o rozprzestrzenianie się wirusa grypy ptasiej w 2022 r. odnotowano 30 ognisk grypy ptaków. Jest to już kilkakrotnie mniej stosunku do zeszłego roku. W przypadku afrykańskiego pomoru świń sytuacja jest stabilna, jeśli chodzi o występowanie tego wirusa w gospodarstwach, choć należy się obawiać nasilenia pomiędzy czerwcem a wrześniem. Odnotowano też znacznie mniej ognisk u dzików.

W czwartek 12 maja 2022 r. Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi z udziałem sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi pana Rafała Romanowskiego rozpatrzyła poprawki do projektu ustawy o rolnictwie ekologicznym i produkcji ekologicznej zgłoszone w drugim czytaniu.

Poprawki miały na celu m.in.:

• zamknięcie katalogu zadań Głównego Inspektora w zakresie nadzoru nad jednostkami certyfikującymi,
• upoważnienie ministra właściwego do spraw rolnictwa do określenia w drodze rozporządzenia wspólnego katalogu środków,
• przyznanie Głównemu Inspektorowi uprawnień do przeprowadzenia kontroli urzędowej u producenta ekologicznego,
• zmianę dat określających termin przekazywania przez jednostkę certyfikującą wykazu producentów, którzy spełnili określone wymagania dotyczące produkcji elektronicznej.

Przedłożone poprawki w liczbie ośmiu komisja postanowiła odrzucić i wnosząc o przyjęcie w całości projektu ustawy. Przyjęto dodatkowe sprawozdanie i sprawozdawcą wybrano pana posła Jerzego Małeckiego.

Ustawę uchwalono większością głosów na 54 posiedzeniu sejmu w czwartek 12 maja 2022 r.

W poniedziałek 23 maja 2022 r. obradowała Podkomisja stała do spraw biogospodarki i innowacyjności w rolnictwie posiedzenie prowadził pan poseł Jarosław Sachajko – przewodniczący podkomisji.  Informację na temat funkcjonowania ustawy z dnia 24 marca 2022 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw w zakresie produkcji i przetwarzania konopi siewnych przedstawiła sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi pani Anna Gembicka.

Jak powiedziała pani minister Gembicka w Polsce w ostatnich latach widać zwiększenie zainteresowanie uprawą konopi włóknistych. W związku z tym powstał poselski projekt ustawy, w którym zostały uregulowane kwestie ułatwiające podmiotom prowadzenia działalności w zakresie uprawy oraz skupu maku oraz konopi włóknistych w Polsce. Zgodnie z obowiązującą od 7 maja br. ustawą :

• przeniesiono obowiązek monitorowania upraw maku oraz konopi włóknistych z wójtów, burmistrzów i prezydentów miast na Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa,
• wprowadzono prowadzony przez KOWR rejestr podmiotów, które uprawiają lub skupują mak oraz konopie włókniste,
• wprowadzono szybki wpis podmiotów maku oraz konopi włóknistych,
• zniesiono obowiązek uzyskiwania corocznego zezwolenia na uprawę oraz coroczną rejonizację uprawy w drodze uchwał sejmików województw
• rozszerzono listę potrzeb i celów na jakie mogą być uprawiane konopie
• zmiana definicji konopi włóknistych poprzez podniesienie dopuszczalnej zawartości THC z 0,2 do 0,3%.

Zmianą ułatwiającą jest umożliwienie złożenia wniosku o wpis do rejestru tylko przy rozpoczęciu działalności dotyczącej uprawy i skupu maku lub konopi. Jeżeli w kolejnych latach podmiot zamierza kontynuować działalność w tym zakresie to do KOWR składa tylko informację o zmianach dotyczących prowadzenia tej działalności. Jednocześnie Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa przygotował warunki monitorowania rynku konopi, stworzył stronę dedykowaną plantatorom i podmiotom skupowym oraz przygotował ulotki i broszury informacyjne. KOWR przeprowadził także kampanię informacyjną. Do 16 maja, czyli przez 10 dni od wejścia w życie ustawy KOWR zarejestrował w systemie 33 wnioski o wpis producentów do rejestru konopi. Z danych otrzymanych z urzędów marszałkowskich wynika, że w zeszłym roku konopie włókniste uprawiało 771 plantatorów. Obecnie wielu plantatorów posiada ważne zezwolenia na uprawę konopi wydane jeszcze na starych zasadach i na tej podstawie prowadzą uprawę.

We wtorek 24 maja 2022 r. Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi wysłuchała informacji na temat wsparcia obszarów wiejskich i rolnictwa ze środków programów polityki spójności w perspektywie 2021-2027 w formie dedykowanych instrumentów na działania na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, o których mowa w Umowie Partnerstwa dla Realizacji Polityki Spójności 2021-2027 w Polsce – stan prac nad dokumentami oraz zakres wsparcia.

Przedstawiając informację sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi pan Rafał Romanowski przypomniał, iż polityka spójności finansuje realizację celów strategicznych na terenie całego kraju i jest adresowana horyzontalnie do wszystkich obszarów, w tym także obszarów wiejskich. Samorządy gmin wiejskich i miejsko–wiejskich oraz mieszkańcy wsi a w tym również rolnicy, są beneficjentami wsparcia realizowanego w ramach krajowych lub regionalnych programów współfinansowanych ze środków polityki spójności. Każdy z programów będzie realizował założenia Umowy Partnerstwa dla realizacji Polityki Spójności 2021-2027 w Polsce, która określa kontekst strategiczny wykorzystania polityki spójności w wymiarze tematycznym i terytorialnym. Umowa Partnerstwa wskazuje również podział środków przyznanych na realizację programów krajowych i regionalnych na lata 2021-2027 w oparciu o obowiązujące ramy finansowe UE. r. Rada Ministrów przyjęła projekt Umowy Partnerstwa dla realizacji Polityki Spójności 2021-2027 30 listopada 2021. Dokument ten został przekazany do oceny Komisji Europejskiej 15 grudnia 2021 r. W odniesieniu do poprzednich postanowień Umowy Partnerstwa w nowej Umowie Partnerstwa na lata 2021-2027 zwiększono blisko dwukrotnie wartość przewidywanej alokacji na rzecz dedykowanych instrumentów wsparcia rozwoju obszarów wiejskich. Będzie to ok. 10 mld euro w formie dedykowanych instrumentów w programach krajowych i regionalnych na działania na rzecz rozwoju obszarów wiejskich. Strategia na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do 2020 roku - z perspektywą do roku 2030, została przyjęta przez Radę Ministrów 14 lutego 2017 r. i pełni rolę średniookresowej strategii rozwoju kraju – określa podstawowe uwarunkowania, cele i kierunki rozwoju kraju w wymiarze społecznym, gospodarczym, regionalnym i przestrzennym w perspektywie roku 2030. Strategia ta zakłada zwiększenie koncentracji polityki regionalnej na obszarach problemowych i potencjałach terytorialnych obszarów miejskich i wiejskich. Zgodnie z SOR 2030 w polskiej przestrzeni można wyróżnić skupiska gmin wiejskich i powiązanych z nimi funkcjonalnie małych miast zagrożonych trwałą marginalizacją, na których występuje kumulacja problemów społecznych i ekonomicznych głównie w pasie północnej i wschodniej części kraju. Problemy te są efektem niekorzystnej struktury powierzchniowej gospodarstw rolnych, niskiej wartości nakładów kapitałowych, deficytów instytucjonalnych i finansowych. SOR określa dwa główne typy terytoriów stanowiących obszary strategicznej interwencji państwa dla których wsparcie powinno zostać również uwzględnione na poziomie regionalnym obszary zagrożone trwałą marginalizacją oraz miasta średnie tracące funkcje społeczno-gospodarcze. Obszary wiejskie w dużym zakresie należą do ww. Obszarów Strategicznej Interwencji (tzw. OSI) zidentyfikowanych w SOR 2030 i Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego (KSRR) jako obszary zagrożone trwałą marginalizacją bądź też leżące w obszarach funkcjonalnych miast średnich tracących funkcje społeczno-gospodarcze. Zgodnie z zapisami Umowy Partnerstwa 2021-2027 obszary te będą wspierane w ramach programów współfinansowanych ze środków polityki spójności na preferencyjnych warunkach. Instrumentami, z których wspierane będą obszary wiejskie, są: Rozwój Kierowany przez Społeczność (RLKS), który głównie skupia się na animacji lokalnych społeczności oraz rozwijaniu współpracy i sieciowaniu Lokalnych Grup Działania (LDG), Inny Instrument Terytorialny (IIT), przeznaczony dla wszystkich typów obszarów, oraz Zintegrowane Inwestycje Terytorialne (ZIT). Natomiast jeśli chodzi o programy realizujące Umowę Partnerstwa, to są to: Fundusze Europejskie na Infrastrukturę, Program FEnIKS na klimat i środowisko (ok. 24 mld euro) – finansowany z Funduszu Spójności (FS) oraz Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki (FENG) (ok. 8 mld euro) – finansowane z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Fundusze Europejskie na Rozwój Społeczny (FERS) (nieco ponad 4 mld euro) – finansowane w całości z Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+), Fundusze Europejskie na Rozwój Cyfrowy (FERC) – prawie 2 mld euro, Fundusze Europejskie dla Polski Wschodniej (FEPW) (ponad 2,5 mld euro) jako kontynuacja wsparcia makroregionu Wschodniej Polski realizowane w dwóch ostatnich perspektywach UE 2007-2013 oraz 2014-2020 oraz Pomoc Techniczna dla Funduszy Europejskich (PTFE). Dodatkowo wsparcie przewidziane jest w ramach programów regionalnych (do chwili obecnej podpisano kontrakty programowe dla 6 województw: podkarpackiego, łódzkiego, wielkopolskiego, opolskiego, lubelskiego i świętokrzyskiego). Również w ramach Programu INTERREG (wszystkie dziesięć programów), Programu Funduszy Europejskich dla Rybactwa (PFER) oraz Europejskiej Pomocy Żywnościowej (FEPŻ) możliwe jest wsparcie rozwoju obszarów wiejskich.

Na kolejnym w tym dniu posiedzeniu Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi przeprowadziła pierwsze czytanie i rozpatrzyła rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności oraz niektórych innych ustaw. Uzasadnienie projektu przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi pan Krzysztof Ciecióra. Projekt ma na celu wprowadzenie przepisów umożliwiających m.in.: elektroniczne składanie wniosku o wpis do ewidencji producentów; sporządzanie elektronicznych kopii dokumentów; prowadzenie postępowań ze skopiowanymi elektronicznie dokumentami oraz z elektroniczną kopią dokumentów; elektroniczne składanie wniosku o wypłatę oraz wniosku o przyznanie pomocy, tzw. wniosku transferowego, w ramach działań zalesieniowych objętych PROW 2004-2006 i PROW 2007-2013.

Komisja przyjęła poprawki, które m.in. zakładały:

• wprowadzenie nowego przepisu mającego na celu pozostawienie kwoty 500 mln zł z nadwyżki środków finansowych Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa i pozostawienie ich do realizacji zadań Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa takich jak pożyczki na zakup środków produkcji, w tym nawozów, nabawienia udziałów w spółkach prawa handlowego i w nabywania gruntów rolnych,
• rozszerzenie zakresu celów, na które mogą być przekazane jednostkom samorządu terytorialnego nieruchomości wchodzące w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa.

Po dyskusji Komisja przyjęła sprawozdanie. Posłem sprawozdawcą wybrany został pan Kazimierz Gołojuch.

W czwartek 26 maja 2022 r. Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozpatrzyła zgłoszoną w drugim czytaniu poprawkę do projektu ustawy o zmianie ustawy o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności oraz niektórych innych ustaw. Poprawka nie uzyskała wymaganej większości głosów i zastała przez komisję odrzucona. Przyjęto dodatkowe sprawozdanie. Sprawozdawcą wybrany został pan poseł Kazimierz Gołojuch.

Ustawę uchwalono większością głosów na 55 posiedzeniu sejmu w czwartek 26 maja 2022 r.

Sprawozdaje: Grzegorz Anczewski