Na posiedzeniu w dniu 6 grudnia  2016 r. Senacka Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi przyjęła bez poprawek projekt ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Przyjęcie ustawy było konieczne aby zapewnić ciągłość funkcjonowania powszechnego systemu opieki zdrowotnej dla rolników i członków ich rodzin oraz domowników.

Ustawa przyjęta przez Sejm 2 grudnia 2016 r. ma na celu wprowadzenie przepisów dotyczących ubezpieczenia zdrowotnego rolników do uregulowań systemowych tj. do ustawy właściwej w tej materii – ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o składkach na ubezpieczenie zdrowotne rolników za lata 2012–2016, pierwotnie miała obowiązywać do końca 2012 r., następnie była przedłużana i z upływem roku 2016 traci moc. Nowelizacja ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych kładzie kres uregulowaniom przejściowym i wprowadza na stałe do systemu prawnego uregulowania obejmujące ubezpieczenie zdrowotne rolników.

Ustawa podtrzymuje uregulowania funkcjonujące dotychczas – zawiera rozwiązania w zakresie wysokości miesięcznej składki na dotychczasowych zasadach, nie zmienia zasad finansowania przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego składek w gospodarstwach rolnych poniżej 6 hektarów przeliczeniowych, a także zasad ustalania podstawy wymiaru składki dla rolników prowadzących działalność w zakresie działów specjalnych, jak również przy ustalaniu wysokości składek, zachowuje przyjętą różnicę w stosunku do prowadzących działalność w zakresie działów specjalnych oraz pozostałych rolników.

Druga zmiana odnosi się do rad oddziałów wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia, które dotychczas były powoływane przez ministra właściwego do spraw zdrowia, a obecna ustawa przekazuje ich powoływanie właściwym wojewodom. Ustawa wejdzie w życie od dnia 1 stycznia 2017r.

Drugim tematem posiedzenia była nowelizacja ustaw o nasiennictwie oraz o ochronie roślin, która dostosowuje polskie przepisy do dyrektyw unijnych związanych z nasiennictwem i roślinami sadowniczymi. Ustawa umożliwia też wpisywanie do krajowego rejestru odmian gatunków, które nie są objęte przepisami unijnymi, a są tradycyjnie uprawiane w Polsce, a przez to ważne pod względem gospodarczym lub z uwagi na konieczność zachowania bioróżnorodności roślin.

W związku ze zgłoszeniem licznych uwag i propozycji poprawek Przewodniczący Komisji ogłosił przerwę  do czasu przedstawienia stanowiska przez Ministerstwo Rolnictwa i Rzozwoju Wsi.