17 listopada br., z udziałem przedstawicieli polskich organizacji członkowskich, tj. Krajowej Rady Izb Rolniczych i NSZZ RI „Solidarność”, miało miejsce posiedzenie Grupy Roboczej Copa-Cogeca „Miód”. Dyskusja, zgodnie z zaproponowanym programem spotkania, dotyczyła m.in. realizacji Krajowych Programów Wsparcia Pszczelarstwa oraz identyfikacji problemów zachowania zdrowia rodzin pszczelich w kontekście europejskiej strategii ochrony zdrowia zwierząt. Omówiono ponadto dokument opracowany przez Sekretariat Copa-Cogeca pt. „Przyszłość sektora pszczelarskiego w Unii Europejskiej”, który stanowił bazę wyjściową do rozpoczęcia na łonie organizacji rolniczych debaty dotyczącej strategii, jaka zdaniem europejskich producentów miodu powinna zostać wdrożona w celu zachowania tego sektora.

W pierwszej kolejności uczestnicy posiedzenia mieli zadecydować o wyborze kandydata na przewodniczącego Grupy Konsultacyjnej Komisji Europejskiej „Pszczelarstwo”. Wobec zgłoszenia przedstawiciela fińskiej organizacji MTK na stanowisko wiceprzewodniczącego, stwierdzono, że dla Copa-Cogeca przewidziane jest obecnie jedynie stanowisko przewodniczącego, co powoduje konieczność głosowania nad jednym przedstawicielem europejskich organizacji rolniczych w tym gremium. Wobec tego wyjaśnienia, Kari Valonen zdecydował o wycofaniu swojej kandydatury i poparł innego kandydata – tym razem już na przewodniczącego - Manuela Izquierdo z Włoch. Uczestnikom spotkania pozostało więc jedynie wyrażenie oklaskami swojego poparcia dla nowego przewodniczącego grupy konsultacyjnej KE.

Przechodząc do punktów merytorycznych obrad podjęto dyskusję na temat założeń do europejskiej strategii dla sektora pszczelarskiego. Debatę oparto na dokumencie opracowanym w tym celu przez Sekretariat Copa-Cogeca. Wśród głównych zagrożeń stojących przed europejskimi producentami miodu wykazanych w notatce należy wymienić m.in. niemal całkowitą zależność produkcji od innych użytkowników gruntów rolnych – producentów roślin, drastyczny i nie do końca wyjaśniony wzrost śmiertelności rodzin pszczelich, nieprawidłowości w łańcuchu dostaw miodu na rynek powodujące niestabilność dochodów pszczelarzy czy standardowe podejście do sektora w kontekście przepisów regulujących wytwarzanie żywności przez zwierzęta. W dyskusji padły głosy dotyczące konieczności podjęcia pilnych działań w celu zmian przepisów regulujących zakres dostępnych dla pszczelarzy metod ochrony zdrowotności rodzin pszczelich. Część delegacji opowiedziała się za pilnym skierowaniem wystąpienia do Dyrekcji Generalnej ds. Bezpieczeństwa Żywności dotyczącym dostępności skutecznych metod obrony pszczół przed warrozą i innymi chorobami w kontekście zawartości w miodzie pozostałości po antybiotykach. Zdecydowano, że stosowne pismo zostanie w najbliższym czasie wystosowane, tak aby przed zakończeniem prac nad ramową koncepcją ochrony i rozwoju pszczelarstwa w UE zwrócić Komisji uwagę na kwestie niepokojące producentów miodu.

W dalszej części posiedzenia omówione zostały tendencje towarzyszące w ostatnich latach światowemu rynkowi miodu. W tym celu, a także w celu merytorycznego przygotowania przedstawicieli Copa-Cogeca do dyskusji w trakcie posiedzenia Grupy Konsultacyjnej „Pszczelarstwo” w kolejnym dniu, tj. 18 listopada, zaprezentowano analizę rynkową opracowaną właśnie na to spotkanie przez Dyrekcję Generalną ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich KE. Zgodnie z przedstawionymi danymi, od kilku lat notowany jest wzrost produkcji miodu w Azji i Afryce – w szczególności ten pierwszy kontynent może wykazać się ogromnym potencjałem, o czym świadczy prawie 550 tys. ton miodu w 2007 roku przy europejskiej produkcji w tym czasie na poziomie 340 tys. ton. Rośnie także presja ze strony krajów Ameryki Południowej – już w 2007 roku sama Argentyna stanowiła 6% światowej produkcji, a także ze strony takich państw jak Ukraina czy Turcja, gdzie po 3 latach suszy nastąpił obecnie drastyczny skok produkcji. Odnosząc się do zaprezentowanych statystyk przewodniczący grupy Etienne Bruneau stwierdził, że europejskim producentom miodu potrzebny jest faktyczny, stały, a przede wszystkim wiarygodny system monitoringu produkcji pszczelarskiej Unii Europejskiej, tak jak ma to miejsce w przypadku Argentyny gdzie publikowane są szczegółowe raporty roczne. W szczególności wskazał na brak analiz dotyczących konsumpcji miodu oraz tendencji rynkowych na przyszłość.

Ważnym punktem obrad była analiza skuteczności środków powziętych w ramach realizacji Krajowych Programów Wsparcia Pszczelarstwa. Była to okazja to przedstawienia przez poszczególne delegacje swoich opinii dotyczących wdrażanego w ramach państwa programu oferującego pomoc finansową krajowym producentom miodu. Przedstawicielka hiszpańskiej organizacji ASAJA wniosła o pilne podjęcie działań w zakresie listy środków dostępnych do stosowania przez pszczelarzy w celu ochrony zdrowia pszczół, w szczególności w kontekście dużych strat pszczół w Hiszpanii w okresie wiosennym spowodowanych osłabieniem rodzin warrozą. Obecny na spotkaniu przedstawiciel Krajowej Rady Izb Rolniczych stwierdził, że w aspekcie realizowanego w Polsce programu wsparcia producentów miodu największy udział finansowy ma pomoc przeznaczona na kontrolę warrozy oraz odbudowę rodzin, czyli de facto niwelowanie skutków wystąpienia warrozy w pasiekach. Po przedstawieniu wszystkich opinii z sali przewodniczący grupy Etienne Bruneau zaproponował lobbing na forum Parlamentu Europejskiego związany z koniecznością nie pominięcia w instrumentach finansowych Wspólnej Polityki Rolnej po 2013 roku sektora pszczelarstwa jako istotnego elementu rolnictwa zarówno z produkcyjnego jak i środowiskowego punktu widzenia. W tym celu Sekretariat Copa-Cogeca wystosuje pismo do członków PE podsumowujące debatę podczas posiedzenia Grupy Roboczej „Miód”, mające za zadanie przedstawienie najistotniejszych potrzeb sektorowych m.in., o czym była mowa, konieczności sporządzania corocznych, szczegółowych i wiarygodnych statystyk opisujących europejskie pszczelarstwo z uwzględnieniem specyfiki produkcji w tym sektorze. Ponadto, wykorzystując zasadę współfinansowania programów wsparcia ze strony krajów członkowskich na poziomie 50% (jedyny taki przypadek w rolnictwie), zdaniem opinii większości delegacji, należy dążyć do trwałego zapisania instrumentów finansowego wsparcia pszczelarstwa po 2013 roku, gdyż nawet niewielka na skalę budżetu UE kwota z przeznaczeniem na ten cel może odegrać istotną rolę. Jednocześnie, co oczywiste, konieczne byłyby w taki przypadku skuteczne zabiegi ze strony organizacji rolniczych o dodatkowe środki u władz krajowych.