Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie zgadza się z tezą o powszechnym stosowaniu antybiotyków w hodowlach zwierząt w Polsce, a w konsekwencji z istnieniem zagrożenia dla zdrowia konsumenta, która została zawarta w raporcie NIK dotyczącym m.in. nadzoru nad stosowaniem antybiotykoterapii w hodowli zwierzęcej.
Stosowanie antybiotyków w uzasadnionych przypadkach tzn. po postawieniu diagnozy przez lekarza weterynarii i zastosowaniu przez niego określonych leków oraz przy zachowaniu okresu karencji, jest jak najbardziej właściwe i nie powinno wywoływać wątpliwości. Wybór leków stosowanych do terapii, ich dawkowanie i czas leczenia uzależniony jest wyłącznie od lekarza weterynarii. Swoje działania lekarz weterynarii każdorazowo dokumentuje w dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej.
Przestrzeganie tych zasad gwarantuje brak występowania pozostałości leków w żywności pochodzenia zwierzęcego. Taki model działania jest najbardziej pożądany ze względu na bezpieczeństwo konsumenta i zgodność z obowiązującym prawem.
Działania zarówno lekarzy weterynarii, jak i hodowców uczestniczących w produkcji zwierzęcej są monitorowane przez Inspekcję Weterynaryjną, a pobierane próbki trafiają do badań w akredytowanych laboratoriach. Zgodnie z wynikami pochodzącymi z monitoringu pozostałości leków weterynaryjnych sprawa stwierdzanych wyników nie odzwierciedla opinii NIK-u w tym zakresie.
Nadzór Inspekcji Weterynaryjnej, oparty na planach kontroli, co do zasady jest pełny i nie można zgodzić się ze stwierdzeniem braku rzetelnych danych, którymi dysponuje Inspekcja Weterynaryjna.
Resort rolnictwa monitoruje sprzedaż substancji przeciwbakteryjnych na poziomie hurtowni. Biorąc pod uwagę dane „rok do roku” wskaźnik sprzedawanych antybiotyków utrzymuje się na podobnym poziomie.
Mając jednak świadomość z zagrożeń jakie niesie nieodpowiedzialne stosowanie antybiotyków, zgodnie z wytycznymi Komisji Europejskiej, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi przygotowało działania mające na celu zmniejszenie ilości stosowanych, w uzasadnionych przypadkach, antybiotyków przez lekarzy weterynarii. Działania te nakierowane są m.in. na monitorowanie antybiotykooporności, współudział w przygotowaniu i rozpowszechnianiu rekomendacji terapeutycznych dla lekarzy weterynarii, szkolenia dla hodowców, w których zwraca się szczególną uwagę na działania alternatywne, które mogą być wykonane w celu ograniczenia występowania jednostek chorobowych, a przez to zmniejszenie ilości stosowania preparatów przeciwbakteryjnych.
Ponadto, w te działania wpisuje się także przegląd prawodawstwa krajowego w celu zidentyfikowania obszarów wymagających ewentualnych zmian.
Obecnie trwają prace nad zmianą rozporządzenia w zakresie prowadzenia dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej polegającą na obowiązku posiadania samokopiującej książki leczenia zwierząt przez właściciela w gospodarstwie.
Równolegle prowadzone są prace nad zmianami do ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2016 r. poz. 2142, z późn. zm.). Zmierzają one do rozszerzenia działania nadzoru Inspekcji Weterynaryjnej na poziom powiatu o nadzór w gospodarstwach i zakładach leczniczych dla zwierząt. Nadzór ten będzie nakierowany na monitorowanie stosowania produktów leczniczych.
Proponowane przez Ministerstwo zmiany mają poprawić skuteczność, sprawowanej przez Inspekcję Weterynaryjną, kontroli nad ilością stosowanych przeciwbakteryjnych produktów leczniczych.
Źródło: MRiRW
