Mając na uwadze obecną sytuację na polskim rynku wieprzowiny, spowodowaną negatywnym wpływem na ten rynek embarga rosyjskiego oraz konsekwencje afrykańskiego pomoru świń, jak również konieczność zwiększenia konkurencyjności polskiego sektora wieprzowiny i lepszego wykorzystywania możliwości sprzedaży polskich produktów mięsnych na rynkach europejskich i światowych, Minister Rolnictwa i Rozowju Wsi zwrócił się z prośbą o podjęcie wspólnych i efektywnych działań mających na celu zbudowanie wspólnej platformy sprzedaży polskich produktów mięsnych.
Mając na uwadze strukturę przetwórstwa mięsa czerwonego w Polsce inicjatywa taka jest niezbędna dla utrzymania dobrej pozycji w handlu zagranicznym i funkcjonowania branży na zliberalizowanym rynku.
Minister podkreślił, że podejmowane dotychczas przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi na forum organów Unii Europejskiej działania dotyczące potrzeby wprowadzenia w ramach obowiązującej wspólnej polityki rolnej adekwatnych do sytuacji działań stabilizujących rynek wieprzowiny, z zastosowaniem dopłat do prywatnego przechowywania i refundacji wywozowych, z uwagi na brak wystarczającego poparcia ze strony pozostałych państw członkowskich oraz Komisji Europejskiej w tym zakresie, jak dotychczas nie są możliwe do zrealizowania. Minister przypomiał, że podejmuje również konkretne działania o charakterze długofalowym, skierowane na poszukiwanie i zdobywanie nowych rynków zbytu.
Jednocześnie resort poinformował, że wsparcie finansowe sektora mięsnego ze strony UE ukierunkowane jest coraz bardziej na współfinansowanie promocji na rynki trzecie, a nie bezpośrednio dla przetwórstwa czy producentów żywca. Ponadto podkreślono, że sfinansowanie mechanizmów wsparcia sektora ze środków krajowych nie jest możliwe poza środkami w ramach pomocy de minimis.
Przedstawiając powyższe, Minister wyraził nadzieję na rzetelną ocenę obecnej sytuacji na rynku mięsa, w tym możliwości sprostania polskiego przetwórstwa mięsa wzrastającej konkurencji na rynkach zagranicznych oraz przekonanie, że wspólne działanie jest konieczne, gotowość podjęcia środków zależnych bezpośrednio od samej branży, w sytuacji ograniczonego wsparcia ze strony UE, będzie bowiem decydować o jej realnym i długotrwałym przygotowaniu na okresy dekoniunktury, w tym wywoływane również stosunkami polityczno — gospodarczymi na poziomie globalnym.