W dniu 13 grudnia 2018 r. Zarząd KRIR przekazał do MRiRW opinię do przedstawionego do zaopiniowania projektu rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się bakterii Clavibacter michiganensis ssp. Sepedonicus:
Przedstawione rozporządzenie jest efektem pracy zespołu złożonego z przedstawicieli MRiRW, PIORIN, izb rolniczych oraz producentów ziemniaków i wynika z przyjętego „Programu dla Polskiego Ziemniaka”.
Zdaniem samorządu rolniczego, konieczne jest zapewnienie środków finansowych na dodatkowe zatrudnienie inspektorów WIORIN i doposażenie laboratoriów, w związku ze znacznym zwiększeniem liczby badanych próbek ziemniaków. Koszty te nie mogą zostać przerzucone na rolników, którzy i tak będą mieli zwiększoną liczbę badań ziemniaków i poniosą skutki ewentualnego wykrycia bakterii cms – likwidacja porażonych ziemniaków i kwarantanna.
W tej sytuacji wskazanym byłoby zwiększenie dopłat do kwalifikowanego materiału sadzeniaków ziemniaka.
Uważamy jednocześnie za niewłaściwą obecnie przyjętą w rozporządzeniu metodykę co do ilości pobieranych prób tj. ,,minimum 6 z danej partii w gospodarstwie”. Zapis ten jest krzywdzący dla małych producentów gdyż znacząco zwiększa globalną liczbę prób i nakłady na badania ponoszone przez PIORIN. Proponujemy tu zmianę metodyki tak aby była to jedna próba dla partii do 25 ton lecz nie więcej niż 6 prób z danej partii. Ograniczy to znacząco koszty i przyspieszy możliwość sprawnego wykonania tychże badań w skali kraju. Nie wpłynie to w żaden sposób na jakość prowadzonych badań, gdyż jak wiadomo w produkcji sadzeniaków kwalifikowanych przyjmuje się obecnie według obowiązujących przepisów jedną próbę z każdych 25 ton danej partii. Zakładając, że celem badań jest wyeliminowanie chorego materiału zużywanego do sadzenia partie przeznaczane do badania będą raczej mniejsze. Tym samym zmiana metodyki jest zasadna i konieczna.
Należy jednak podkreślić, że poniesione koszty powinny przełożyć się na znacznie większe korzyści wynikające z wyeliminowania w Polsce bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus powodującej bakteriozę pierścieniową ziemniaka.
Biorąc powyższe pod uwagę, samorząd rolniczy oczekuje, że przyjęcie przepisów projektowanego rozporządzenia przyczyni się do zmniejszenia strat gospodarczych ponoszonych przez producentów ziemniaka, stworzenia optymalnych warunków do rozwoju rynku tj. zwiększenia obrotu i eksportu ziemniaków do państw trzecich i krajów Unii Europejskiej oraz stworzenia optymalnych warunków do rozwoju rynku sadzeniaków kwalifikowanych.
Profesjonalizacja produkcji oraz związane z tym znaczące podniesienie jakości produkcji może pozwolić polskim producentom na zdobycie statusu równoprawnych uczestników rynku europejskiego i światowego. Możliwość eksportu (możliwość zwiększenia produkcji bez ryzyka powstawania nadwyżek) powinna przełożyć się nie tylko na wzrost rentowności branży i nieocenione korzyści gospodarcze ale również społeczne.
