Nawożenie jest jednym z najważniejszych czynników plonotwórczych, a jednocześnie jest zabiegiem wysoce kosztochłonnym.  Dlatego też nawozy muszą być stosowane umiejętnie. Aplikacja  nawozów w potrzebnej ilości,  we właściwym czasie i w odpowiedni sposób  zapewnia ich dobre wykorzystanie przez rośliny, co decyduje o wysokiej efektywności  i opłacalności nawożenia.

Wysoki stopień wykorzystania składników przez rośliny ogranicza ich straty z rolnictwa. Dla producenta rolnego ma to konkretny wymiar finansowy (strata 1 kg składnika kosztuje rolnika obecnie ponad 4 zł). Można łatwo obliczyć, że przy dawce azotu równej 70 kg N/ha i wykorzystaniu na poziomie 50%   (przeciętne wartości w rolnictwie polskim) z 1 ha użytków rolnych tracimy 35 kg N/ha czyli ok. 140 zł z 1 ha.

Rozpraszanie składników nawozowych poza agrosystemy pól uprawnych to nie tylko straty finansowe ponoszone przez rolników, ale także zagrożenie dla środowiska przyrodniczego, a w szczególności  środowiska wodnego. Całkowite wyeliminowanie strat składników nie jest możliwe,  ale ich znaczące ograniczenie  – tak.

Temu służą  dobre praktyki w nawożeniu, którym poświęcona jest strona http://www.iung.pl/dpr/. Stosowanie zasad dobrej praktyki gwarantuje oszczędne  i przyjazne dla środowiska zarządzanie nawożeniem. Na stronie IUNG zamieszczane są wszelkie informacje o tym: jak, ile, czym i  kiedy nawozić aby uzyskać dobry plon i nie zanieczyszczać środowiska, a jednocześnie  postępować  zgodnie z  przepisami polskiego prawa i regulacjami międzynarodowymi.  

Ulotka informacyjna