Mając na
uwadze dobro polskich producentów kukurydzy, samorząd rolniczy zwrócił się do ministra rolnictwa pana Marka Sawickiego z wnioskiem o pilne podjęcie działań zmierzających do
zmian w obecnie obowiązujących przepisach regulujących kwestie zwalczania zachodniej
kukurydzianej stonki korzeniowej.
Świadomość poważnych zagrożeń, jakie niesie za sobą pojawienie się tego szkodnika na terenie naszego kraju, a jednocześnie znajomość sytuacji w innych krajach europejskich, gdzie stosowne działania władz i służb fitosanitarnych skutecznie zapobiegają dalszej ekspansji stonki i eskalacji strat rolników, obligują Krajową Radę Izb Rolniczych do zajęcia jednoznacznego stanowiska w niniejszej sprawie.
Zdaniem samorządu rolniczego obecnie obowiązujące przepisy dotyczące zwalczania szkodników kwarantannowych mają charakter restrykcyjny i zakazowy, nie uwzględniając priorytetowej, w opinii Zarządu Krajowej Rady Izb Rolniczych, kwestii aktywnego przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się stonki. Zasięg jej występowania rozszerzać się może nawet do 200 km rocznie, skutkiem czego może być jedynie dalszy wzrost populacji oraz dalej idące restrykcje w stosunku do rolników wyspecjalizowanych w produkcji kukurydzy.
Przepisy nakładają na polskiego rolnika obowiązek przeprowadzenia szeregu działań zachowawczych o bardzo ograniczonej skuteczności, przewidując dodatkowo możliwość wykonania zabiegów chemicznych zwalczających zachodnią kukurydzianą stonkę korzeniową. Dostępność w Polsce środków ochrony roślin dopuszczonych do obrotu w tym zakresie jest niestety bardzo ograniczona. Związane jest to z procedurą rejestracyjną, która trwa wiele lat. Wyniki badań z innych krajów niestety jedynie teoretycznie mogą stanowić podstawę rejestracji środka.
Ponadto, rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 18 kwietnia 2007 roku w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się zachodniej kukurydzianej stonki korzeniowej, poprzez bezwarunkowy zakaz ponownej uprawy kukurydzy, praktycznie uniemożliwiło badania rejestracyjne środków w miejscach jej występowania. Badań tych nie da się przeprowadzić w rejonach, w których szkodnik nie występuje, a niektóre preparaty dostępne na rynku dopuszczane do stosowania w trybie tymczasowym w ostatnich latach nie stanowią niestety wystarczającej bazy do skutecznego przeciwdziałania stonce.
Najbardziej szkodliwe są larwy tego szkodnika żerujące na korzeniach, a co za tym idzie, najskuteczniejszą metodą ochrony kukurydzy jest zaprawianie materiału siewnego. Jedyną z zapraw, jaka otrzymała tymczasową rejestrację w Polsce, była zaprawa Poncho Pro 600 FS, znana ze swojej skuteczności w innych krajach europejskich, ale kupienie nasion nią zaprawionych było niemożliwe z powodu zbyt późnego wydania zezwolenia na obrót. Firmy nasienne nie miały czasu ani możliwości naniesienia środka na materiał siewny ani na jego dystrybucję.
Podsumowując, zdaniem Krajowej Rady Izb Rolniczych, podjęcie przez resort rolnictwa poniżej zasugerowanych działań może skutecznie pomóc w zatrzymaniu rozprzestrzeniania się szkodnika, a tym samym ograniczeniu strat ekonomicznych wynikających z jego pojawienia:
1. Pilne umożliwienie rolnikom efektywnego korzystania z metod aktywnej ochrony przy użyciu środków i technologii z powodzeniem stosowanych w innych krajach Unii Europejskiej;
2. Umożliwienie prowadzenia badań nad sposobami zwalczania stonki korzeniowej poprzez wyłączenie tych działań spod zakazu nałożonego rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 18 kwietnia 2007 roku w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się zachodniej kukurydzianej stonki korzeniowej (Dz.U. Nr 74, poz. 490);
3. Efektywne umożliwienie uznawania badań rejestracyjnych z innych krajów Unii Europejskiej.
