Mając na względzie wniosek Warmińsko-Mazurskiej Izby Rolniczej, dotyczący przekazania zarządzania melioracjami w zakresie konserwacji urządzeń szczegółowych samorządom gminnym przy jednoczesnym ustawowym zagwarantowaniu współpracy w tym zakresie z samorządem wojewódzkim - Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych zwrócił się do  Ministra Rolnictwa  i Rozwoju Wsi Pana Marka Sawickiego z wnioskiem o podjęcie działań w tej sprawie.

Zgodnie z art. 77 ustawy z dnia 18 lipca 2001r., Prawo Wodne, utrzymanie urządzeń melioracji wodnych szczegółowych należy do zainteresowanych właścicieli gruntów, a jeżeli urządzenia te są objęte działalnością spółki wodnej - do tej spółki. Do urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, zgodnie z zapisem ustawy art. 73 zalicza się rowy melioracyjne, które w większości przebiegają przez tereny rolnicze. W chwili obecnej spółki wodne nie wykonują należycie konserwacji urządzeń melioracji szczegółowych, między innymi wymienianych rowów, ponieważ nie posiadają środków na te działania. Trudna sytuacja finansowa tych organizacji wynika z bardzo niskich składek ponoszonych przez właścicieli gruntów rolnych, kształtujących się na poziomie 15 zł za utrzymanie 100-u metrowego odcinka rowu. Roczna dotacja celowa Skarbu Państwa przeznaczona na powyższe cele nie przekracza 5000 zł, taki stan rzeczy powoduje, że finansowe możliwości spółek są niewspółmierne do ponoszonych kosztów.

Sytuacja finansowa spółek wodnych w latach 1975 -2001 była znacznie lepsza gdyż z mocy istniejącej w tamtym czasie ustawy z dnia 18 lipca 1975r. Prawo Wodne, obowiązujące wtedy przepisy stwarzały spółkom wodnym możliwości wykonywania w formie bezprzetargowej usług konserwacyjnych części urządzeń podstawowych przypisanych dziś w kompetencje Urzędu Marszałkowskiego. Możliwość, jakie stwarzały przytoczone przepisy ustawy z dnia 18 lipca 1975r. Prawo Wodne, generowały dodatkowe wsparcie finansowe i dochody, które w dalszej perspektywie zostawały przeznaczone przez spółki wodne na cele statutowe, między innymi na konserwacje wcześniej przytoczonych rowów melioracyjnych wpisanych w urządzenia szczegółowe.

Doświadczenia ostatnich lat zarządzania melioracjami wskazują na wiele zaniedbań powstałych w konserwacji i renowacji urządzeń melioracji szczegółowej. Prawidłowe funkcjonowanie sieci melioracyjnych ma ogromne znaczenie w produkcji rolnej, wpływa na ochronę środowiska oraz rolniczą przestrzeń produkcyjną. Brak stałej i systematycznej renowacji urządzeń melioracyjnych a w szczególności śródpolnych rowów, doprowadził do sytuacji, w której wiosną dochodzi do lokalnych podtopień, co utrudnia zabiegi agrotechniczne a intensywne opady i nawałnice powodują powodzie, takie jak te, które miały miejsce w tym roku w Polsce Południowej.

W opinii samorządu rolniczego właściwe będzie, przekazanie zarządzania melioracjami w zakresie nadzoru, renowacji i konserwacji urządzeń szczegółowych samorządom gminnym przy jednoczesnym ustawowym zagwarantowaniu współpracy w tym zakresie pomiędzy samorządem gminnym a samorządem wojewódzkim. Zdaniem Zarządu KRIR proponowane rozwiązanie uporządkuje obecną sytuację, jednoznacznie wskaże kto i w jakim zakresie odpowiada za utrzymanie rowów, pozytywnie wpłynie na ochronę środowiska  oraz przyczyni się do poprawy warunków pracy mieszkańców terenów wiejskich.