Na podstawie ustawy z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, która weszła już w życie, uległa podwyższeniu do minimalnego wynagrodzenia za pracę, kwota warunkująca możliwość podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników w przypadku objęcia danej osoby powszechnym ubezpieczeniem społecznym z tytułu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo pełnienia funkcji w radzie nadzorczej za wynagrodzeniem.

Jest to uregulowane w art. 5b w ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu przed zmianą, rolnik lub domownik mógł kontynuować podleganie ubezpieczeniu społecznemu rolników, mimo objęcia go ubezpieczeniem w systemie powszechnym z tytułu umów, o których mowa powyżej albo pełnienia funkcji w radzie nadzorczej za wynagrodzeniem, o ile przychód z tego tytułu nie przekraczał 50 % kwoty minimalnego wynagrodzenia w rozliczeniu miesięcznym. Po spełnieniu tych warunków rolnik lub domownik podlegał podwójnemu ubezpieczeniu, obowiązkowemu w ZUS i dobrowolnemu w KRUS.

Wprowadzona zmiana wychodzi naprzeciw licznym postulatom zgłaszanym przez samych rolników, jak i organizacje związane z rolnictwem. Celem tych postulatów było umożliwienie rolnikom zachowania ciągłości podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników, co jest wymagane chociażby w związku z nabyciem prawa do świadczeń krótkoterminowych z tego ubezpieczenia, jak również prawa do emerytury rolniczej, gdzie jest wymagane co najmniej 25 lat podlegania temu ubezpieczeniu. W związku z tym uznane zostało za uzasadnione podwyższenie do minimalnego wynagrodzenia za pracę kwoty warunkującej możliwość podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników w przypadku podjęcia dodatkowej działalności, o której mowa w art. 5b ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Źródło: MRiRW