Komisja Europejska pozywa Polskę i Cypr do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w związku z niedopełnieniem obowiązku transpozycji dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii. Celem dyrektywy jest zapewnienie 20 proc. udziału energii odnawialnej w całkowitym zużyciu energii w UE do roku 2020. Państwa członkowskie miały dokonać transpozycji tej dyrektywy do dnia 5 grudnia 2010 r.
Zobowiązaliśmy się do osiągnięcia naszych celów w zakresie energii i klimatu do 2020 r. Z tego względu bardzo istotne jest, aby przepisy w zakresie energii odnawialnej były stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Odnawialne źródła energii stanowią odpowiedź na problemy w zakresie globalnej zmiany klimatu, europejskiego wzrostu gospodarczego i bezpieczeństwa dostaw, powiedział Günther Oettinger, europejski komisarz ds. energii.
W przypadku Polski Komisja proponuje dzienną karę pieniężną w wysokości 133228,80 euro. Dla Cypru Komisja proponuje dzienną karę pieniężną w wysokości 11404,80 euro.
Zaproponowane kary uwzględniają czas trwania i wagę uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Jeżeli Trybunał przychyli się do wniosku Komisji, oba państwa będą musiały płacić dzienne kary pieniężne od dnia wydania wyroku do dnia zakończenia pełnej transpozycji. O ostatecznej wysokości dziennych kar pieniężnych zadecyduje Trybunał.
Komisja odniosła się do kwestii braku transpozycji dyrektywy i wysłała do Polski wezwanie do usunięcia uchybienia w styczniu 2011 r., a do Cypru w listopadzie 2011 r. Uzasadnioną opinię przesłano Polsce w marcu 2012 r., a Cyprowi w czerwcu 2012 r. Pomimo tych działań wymienione państwa członkowskie nadal nie dokonały transpozycji.
Komisja analizuje również sytuację w pozostałych państwach członkowskich, do których skierowała wezwania do usunięcia uchybienia i uzasadnione opinie w związku z brakiem transpozycji dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii. W związku z tym w ciągu najbliższych miesięcy Komisja może wystąpić do Trybunału z kolejnymi sprawami.
Kontekst
UE zobowiązała się do osiągnięcia 20 proc. udziału energii odnawialnej w ostatecznym zużyciu energii oraz do obniżenia emisji gazów cieplarnianych o 20 proc. w stosunku do poziomu z 1990 roku w terminie do roku 2020. Dyrektywa w sprawie odnawialnych źródeł energii zawiera podstawowe przepisy służące realizacji tych celów, w szczególności ustalenia dotyczące indywidualnych celów w odniesieniu do całkowitego udziału energii ze źródeł odnawialnych w zużyciu energii dla każdego państwa członkowskiego oraz przepisy dotyczące dostępu do sieci dla energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. W odniesieniu do sektora transportu w dyrektywie ustanowiono dla wszystkich państw członkowskich docelowy poziom 10 proc. udziału energii ze źródeł odnawialnych. W przypadkach, gdy do osiągnięcia tego celu wykorzystuje się biopaliwa, muszą one spełniać wymogi w zakresie zrównoważonego rozwoju. Oznacza to, że surowce do produkcji biopaliw nie mogą pochodzić z obszarów cennych pod względem różnorodności biologicznej, takich jak obszary chronione, ani z obszarów, które wiążą duże ilości węgla, takich jak lasy lub torfowiska. Biopaliwa muszą również przyczyniać się do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych bardziej niż paliwa kopalne.
Na mocy traktatu lizbońskiego, który wszedł w życie z dniem 1 grudnia 2009 r., w przypadku gdy państwa członkowskie nie dokonają transpozycji prawodawstwa UE do prawa krajowego w wymaganym terminie, Komisja może zwrócić się do Trybunału o nałożenie sankcji finansowych.
Dzienna kara pieniężna jest obliczana na podstawie wzoru, w którym następujące elementy są mnożone:
W przypadku Polski Komisja proponuje dzienną karę pieniężną w wysokości 133228,80 euro. Dla Cypru Komisja proponuje dzienną karę pieniężną w wysokości 11404,80 euro.
Zaproponowane kary uwzględniają czas trwania i wagę uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Jeżeli Trybunał przychyli się do wniosku Komisji, oba państwa będą musiały płacić dzienne kary pieniężne od dnia wydania wyroku do dnia zakończenia pełnej transpozycji. O ostatecznej wysokości dziennych kar pieniężnych zadecyduje Trybunał.
Komisja odniosła się do kwestii braku transpozycji dyrektywy i wysłała do Polski wezwanie do usunięcia uchybienia w styczniu 2011 r., a do Cypru w listopadzie 2011 r. Uzasadnioną opinię przesłano Polsce w marcu 2012 r., a Cyprowi w czerwcu 2012 r. Pomimo tych działań wymienione państwa członkowskie nadal nie dokonały transpozycji.
Komisja analizuje również sytuację w pozostałych państwach członkowskich, do których skierowała wezwania do usunięcia uchybienia i uzasadnione opinie w związku z brakiem transpozycji dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii. W związku z tym w ciągu najbliższych miesięcy Komisja może wystąpić do Trybunału z kolejnymi sprawami.
Kontekst
UE zobowiązała się do osiągnięcia 20 proc. udziału energii odnawialnej w ostatecznym zużyciu energii oraz do obniżenia emisji gazów cieplarnianych o 20 proc. w stosunku do poziomu z 1990 roku w terminie do roku 2020. Dyrektywa w sprawie odnawialnych źródeł energii zawiera podstawowe przepisy służące realizacji tych celów, w szczególności ustalenia dotyczące indywidualnych celów w odniesieniu do całkowitego udziału energii ze źródeł odnawialnych w zużyciu energii dla każdego państwa członkowskiego oraz przepisy dotyczące dostępu do sieci dla energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. W odniesieniu do sektora transportu w dyrektywie ustanowiono dla wszystkich państw członkowskich docelowy poziom 10 proc. udziału energii ze źródeł odnawialnych. W przypadkach, gdy do osiągnięcia tego celu wykorzystuje się biopaliwa, muszą one spełniać wymogi w zakresie zrównoważonego rozwoju. Oznacza to, że surowce do produkcji biopaliw nie mogą pochodzić z obszarów cennych pod względem różnorodności biologicznej, takich jak obszary chronione, ani z obszarów, które wiążą duże ilości węgla, takich jak lasy lub torfowiska. Biopaliwa muszą również przyczyniać się do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych bardziej niż paliwa kopalne.
Na mocy traktatu lizbońskiego, który wszedł w życie z dniem 1 grudnia 2009 r., w przypadku gdy państwa członkowskie nie dokonają transpozycji prawodawstwa UE do prawa krajowego w wymaganym terminie, Komisja może zwrócić się do Trybunału o nałożenie sankcji finansowych.
Dzienna kara pieniężna jest obliczana na podstawie wzoru, w którym następujące elementy są mnożone:
- współczynnik wagi uchybienia
- czas trwania uchybienia
- czynnik „n” (różni się w poszczególnych państwach członkowskich i uwzględnia ich PKB)
- stawka ryczałtowa, która obecnie wynosi 640 euro dziennie.
Źródło: KE
